De symfonierock van het Electric Light Orchestra

De Engelse symfonische rockband Electric Light Orchestra (kortweg ELO) is een voortzetting van The Move, een rockband uit de jaren zestig van de vorige eeuw. ELO werd in 1971 opgericht door Roy Wood, Jeff Lynne en Bev Bevan. Aan de gebruikelijke drums, basgitaar, gitaren en zang werden strijkinstrumenten toegevoegd: twee cello’s plus een viool.

Na een aantal jaren te hebben geĆ«xperimenteerd met deze unieke formatie werd de muziek gaandeweg volwassen en ‘radiovriendelijker’. Dit leidde in 1974 tot het fenomenale studio-album Eldorado, dat in 1975 opgevolgd werd door ‘Face the Music’.

In 1976 bestond het Electric Light Orchestra uit de volgende bandleden: zanger/gitarist Jeff Lynne, zanger/bassist Kelly Groucutt, drummer Bev Bevan, toetsenist Richard Tandy, violist Mik Kaminski, en de beide cellisten Melvyn Gale en Hugh McDowell. Deze bezetting bleek het meest succesvol te zijn. Het album ‘A New World Record’ uit 1976 en het dubbelalbum ‘Out of the Blue’ uit 1977 getuigden daarvan en gaf de band wereldwijde roem.

In de late jaren zeventig veranderde Lynne de muzikale koers van de band: de dynamiek van de symfonierock werd ondergeschikt gemaakt aan een disco-achtige sound, wat leidde tot het album ‘Discovery’. Kort daarop verlieten Kaminski, Gale en McDowell de band. De bijzondere kracht van het Electric Light Orchestra was daarmee verloren gegaan.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *